Un soño de vogais

Tempo hai que lle tiña botado o ollo ao moi fermoso O soño de Esther, mais non foi ata este día que puiden ter nas mans tan delicado coma imaxinativo álbum.

Os pinceis de colorido rebordante de Luz Beloso e os versos musicais de Miguel Ángel Alonso Diz tiran do fío dun relato protagonizado pola nena Esther —ben próxima aos autores— que, desidiosa para a aprendizaxe das vogais, soña unha historia na que, sen ela se decatar, vai descubrindo ao seu redor elementos da natureza e a contorna coa morfoloxía das letras que tanto lle custa aprender: unha casa con tellado de moitas augas (tal un A maiúsculo), unha randeeira en forma de E xigante, un campo cheo de lanzais lirios (esguíos como un I), un vello velocípedo coa súa roda maior a xeito de inmenso O e os restos dunha edificación en media lúa que recorda un U.

O soño de Esther reflexiona sobre a capacidade de aprender, verbo da necesidade de integrar as ensinanzas da vida no proceso de maduración e de como todo o que nos rodea está a darnos unha lección impagable, pois ningún sentido ten o ensino regrado de costas ás grandes mestras que a natureza e a propia existencia son.

Non me cansarei de recomendar encher os ollos da Luz de Beloso, esas súas texturas que aloumiñan a vista e vidran un relato no que Alonso Diz debroca toda a sutileza emotiva á que nos ten afeitos.

Para primeiriños lectores aos que introducen na maxia da palabra os seus maiores, este O soño de Esther é un ideal convite para aprender o mundo con feliz curiosidade, estimable proposta coa que acerta Nova Galicia Edicións.

O SOÑO DE ESTHER from AlonsoBeloso on Vimeo.